طبیعی است اگر انسان از سلامت کامل جسمی برخوردار باشد، همه چیز به نظر او خوب خواهد بود. در عین حال بسیاری از افراد هستند که علی رغم بهره مندی از سلامت جسمی کامل باز در حال نق زدن هستند و چیزهای بیشتری را می خواهند. این افراد باید بدانند که چه چیزهای ارزشمندی را به رایگان دارند و قدر آنها را بدانند.

گاهی اوقات افرادی را داریم که از سلامت جسمی کامل بی بهره هستند و با این حال نسبت به زندگی دید مثبت دارند، کسانیکه با معضل و مشکل و ناکامی رویرو هستند سعی کنند تا معنی و مفهومی برای زندگی پیدا کنند و مثبت اندیش باشند.

در هنگام روبرو شدن با مسائل و مشکلات و مصائب است که ما به فکر این می افتیم که چرا اینطور شد. و اگر پاسخ این قضیه را پیدا کنیم که هر چیز دلیلی دارد و ما باید در حد امکانات و چارچوب خود کوشش کنیم بعد احساس رضایت خواهیم کرد و همین که می توانیم تلاش کنیم به معنی مثبت بودن است و این قضیه می تواند باعث احساس خوشحالی و رضایت شود .

باید مشکلات باشد تا ما به فکر این بیفتیم که آنها را حل و فصل کنیم و قوی تر شویم . این مشکلات دقیقا مثل امتحاناتی است که شاگردان مدرسه می گذرانند.

همه ما احساس شادی که بعد از گذراندن امتحان داشتیم را فراموش نمی کنیم ، آن شادی واقعی است و کسانی که دچار یک مشکل جسمی هستند در واقع یک نوع امتحان است و باید یاد بگیرند که چطور از عهده این امتحان بر بیایند و با آن مقابله کنند و اگر نتوانستند، بایستی به نحوی با آن کنار بیایند و زندگی خودشان را به خوبی به پیش ببرند.